Προσαρμογή: Περιλαμβάνει την προσαρμογή στη διαβίωση με φυσικές καταστροφές.
Προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή: Περιλαμβάνει την προσαρμογή στο πραγματικό ή αναμενόμενο μελλοντικό κλίμα. Ο στόχος είναι να μειώσουμε την ευπάθειά μας στις βλαβερές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής (όπως καταπάτηση του επιπέδου της θάλασσας, πιο έντονα ακραία καιρικά φαινόμενα ή επισιτιστική ανασφάλεια). Περιλαμβάνει επίσης την αξιοποίηση των πιθανών ωφέλιμων ευκαιριών που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή (για παράδειγμα, μεγαλύτερες περίοδοι ανάπτυξης ή αυξημένες αποδόσεις σε ορισμένες περιοχές).
Κλιματική Αλλαγή: Μια μακροπρόθεσμη αλλαγή στα μέσα μοτίβα καιρού που έχουν έρθει για να καθορίσουν το κλίμα της Γης σε τοπικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο. Το κλίμα της Γης αλλάζει ανταποκρινόμενο σε φυσικές αστρονομικές αιτίες που σε όλη την ιστορία έχουν οδηγήσει σε παγετώνες και ζεστό κλίμα. Οι αλλαγές που παρατηρούνται στο κλίμα της Γης από τις αρχές του 20ού αιώνα οφείλονται κυρίως σε ανθρώπινες δραστηριότητες, ιδίως στην καύση ορυκτών καυσίμων, η οποία αυξάνει τα επίπεδα αερίων του θερμοκηπίου που παγιδεύουν τη θερμότητα στην ατμόσφαιρα της Γης, αυξάνοντας τη μέση θερμοκρασία της.
Παράκτιες πεδιάδες: Επίπεδο, χαμηλό έδαφος κοντά στη θάλασσα. Είναι πολύ ευάλωτες στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
Παράκτια ζώνη: Η διεπαφή μεταξύ της ξηράς και της θάλασσας.
Δέλτα ποταμού: Πρόκειται για μια επίπεδη περιοχή σε σχήμα ανεμιστήρα, όπου ένα ποτάμι εκρέει αργά στη θάλασσα και εξαπλώνεται σε πολλά παρακλάδια. Η χερσαία μορφή της έχει δημιουργηθεί με την εναπόθεση ιζημάτων που μεταφέρονται από ένα ποτάμι κατά μήκος της πορείας του.
Καταστροφές. Οι σωματικές και κοινωνικές διαταραχές που προκαλεί ένας παράγοντας κινδύνου όταν χτυπά μια κοινότητα. Οι φυσικές επιπτώσεις περιλαμβάνουν θύματα (θανάτους, τραυματισμούς και ασθένειες) και ζημίες στη γεωργία, τις δομές, τις υποδομές και το φυσικό περιβάλλον.
Έκθεση: Η κατάσταση των ανθρώπων, των υποδομών, της στέγασης, των δυνατοτήτων παραγωγής και άλλων ανθρώπινων περιουσιακών στοιχείων που βρίσκονται σε περιοχές εκτεθειμένες σε κίνδυνο.
Εκτιθέμενη αξία: Είναι ένα μέτρο της έκθεσης. Μπορεί να περιλαμβάνει τον αριθμό ατόμων ή τύπων περιουσιακών στοιχείων σε μια περιοχή σε συνδυασμό με την ειδική ευπάθεια των εκτεθειμένων στοιχείων σε οποιονδήποτε συγκεκριμένο κίνδυνο. Η τιμή χρησιμοποιείται για την εκτίμηση των ποσοτικών κινδύνων που σχετίζονται με αυτόν τον κίνδυνο στην περιοχή ενδιαφέροντος.
Καταστροφές από πλημμύρα: Ο κατακλυσμός της γης από ποταμό ή υπερχείλιση της θάλασσας που μπορεί να προκαλέσει απώλεια ζωής, τραυματισμό ή άλλες επιπτώσεις στην υγεία, ζημία περιουσίας, απώλεια ζωών και υπηρεσίες, κοινωνικές και οικονομικές διαταραχές ή περιβαλλοντικές ζημίες. Στις παράκτιες περιοχές ο κίνδυνος πλημμύρας σχετίζεται με τη δυνατή βροχή και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
Κίνδυνος πλημμύρας: Η πιθανότητα απώλειας ή τραυματισμού ως αποτέλεσμα των πλημμυρών. Κίνδυνος είναι το προϊόν του κινδύνου πλημμύρας, της ευπάθειας της γης ή των περιουσιακών στοιχείων και της εκτεθειμένης αξίας που διακυβεύεται.
Υπερθέρμανση του πλανήτη: Η μακροχρόνια θέρμανση του κλιματικού συστήματος της Γης που παρατηρήθηκε από την προ-βιομηχανική περίοδο (μεταξύ 1850 και 1900) λόγω ανθρώπινων δραστηριοτήτων, κυρίως καύσης ορυκτών καυσίμων, η οποία αυξάνει τα επίπεδα αερίων του θερμοκηπίου που παγιδεύουν τη θερμότητα στην ατμόσφαιρα της Γης. Ο όρος χρησιμοποιείται συχνά εναλλακτικά με τον όρο κλιματική αλλαγή, αν και ο τελευταίος αναφέρεται τόσο στην ανθρώπινη όσο και στη φυσική παραγωγή θερμότητας και στις επιπτώσεις που έχει στον πλανήτη μας. Συνήθως μετριέται ως η μέση αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας της Γης.
Φαινόμενο του θερμοκηπίου: Τα επίπεδα των αερίων του θερμοκηπίου που παγιδεύουν τη θερμότητα στην ατμόσφαιρα της Γης. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι ένα φυσικό φαινόμενο που προκαλεί τη μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια της Γης να είναι 15 °C και να ευνοεί τη ζωή. Χωρίς το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η μέση θερμοκρασία της επιφάνειας της Γης θα ήταν περίπου −18 °C.
Σήμερα, το φαινόμενο του θερμοκηπίου προκαλεί αύξηση των μέσων παγκόσμιων θερμοκρασιών που προκαλεί την απώλεια των πάγων στους πόλους της Γης και των παγετώνων των βουνών, μια τάση σε ακραίες καιρικές συνθήκες - πυρκαγιές, ξηρασίες, πλημμύρες και βροχοπτώσεις, για να αναφέρουμε μερικές.
Αέρια του θερμοκηπίου: Είναι αέρια στην ατμόσφαιρα της Γης που παγιδεύουν τη θερμότητα. Τα κύρια αέρια του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα της Γης είναι οι υδρατμοί (H2O), το διοξείδιο του άνθρακα (CO2), το μεθάνιο (CH4), το οξείδιο του αζώτου (N2O) και το όζον (O3).
Κίνδυνος: Μια διαδικασία, ένα φαινόμενο ή μια ανθρώπινη δραστηριότητα που μπορεί να προκαλέσει απώλεια ζωών, τραυματισμό ή άλλες επιπτώσεις στην υγεία, ζημία περιουσίας, κοινωνική και οικονομική αναστάτωση ή περιβαλλοντική υποβάθμιση. Οι κίνδυνοι μπορεί να είναι φυσικοί, ανθρωπογενείς, κοινωνικό-φυσικοί ή οποιοσδήποτε συνδυασμός τους. Οι κίνδυνοι μπορεί να είναι μεμονωμένοι, διαδοχικοί ή συνδυασμένοι στην προέλευση και στα αποτελέσματά τους.
ICCP: Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) είναι το όργανο των Ηνωμένων Εθνών για την αξιολόγηση της επιστήμης που σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή.
Λιμνοθάλασσα: Περιοχή ρηχών νερών που χωρίζεται από τη θάλασσα με αμμόλοφους.
Καθίζηση εδάφους: Η βύθιση της επιφάνειας του εδάφους με μικρή ή καθόλου οριζόντια κίνηση. Μπορεί να προκληθεί από φυσικές διεργασίες ή από ανθρώπινες δραστηριότητες. Οι πρώτες περιλαμβάνουν διάφορα φαινόμενα Kαρστ, απόψυξη του μόνιμα παγωμένου υπεδάφους, ενοποίηση, οξείδωση οργανικών εδαφών, αργή στρέβλωση του φλοιού της Γης (ισοστατική προσαρμογή), τεκτονικές πλάκες, φυσιολογικές βλάβες, υποχώρηση της καλντέρας και απόσυρση ρευστής λάβας κάτω από το στερεό φλοιό. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες περιλαμβάνουν εξόρυξη υπό-επιφανείας ή εξόρυξη υπόγειων υγρών, π.χ. πετρέλαιο, φυσικό αέριο ή υπόγεια ύδατα.
Η καθίζηση του εδάφους αυξάνει τοπικά την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
Κακή προσαρμογή: Δράσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένο κίνδυνο δυσμενών κλιματικών αποτελεσμάτων ή αυξημένης ευπάθειας στην κλιματική αλλαγή.
Μετριασμός: Δράσεις εστιασμένες στη μείωση των επιπτώσεων των κινδύνων.
Μετριασμός της κλιματικής αλλαγής: Οι δράσεις περιλαμβάνουν τη μείωση της παραγωγής αερίων θερμοκηπίου που παγιδεύουν τη θερμότητα στην ατμόσφαιρα. Ο στόχος του μετριασμού είναι να σταθεροποιηθούν τα επίπεδα των αερίων του θερμοκηπίου σε ένα χρονικό πλαίσιο που να επιτρέπει στα οικοσυστήματα να προσαρμόζονται φυσικά στις κλιματικές αλλαγές, να διασφαλίζουν ότι δεν απειλείται η παραγωγή τροφίμων και να επιτρέπει την οικονομική ανάπτυξη να προχωρήσει με βιώσιμο τρόπο (από την έκθεση του 2014 για τον μετριασμό της Κλιματικής Αλλαγής από τη Διακυβερνητική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή, σελίδα 4). Αυτές οι ενέργειες μπορούν είτε να μειώσουν τις πηγές αυτών των αερίων είτε να ενισχύσουν της «αποθήκες» που συσσωρεύουν και αποθηκεύουν αυτά τα αέρια (όπως οι ωκεανοί, τα δάση και το έδαφος).
Λύσεις που βασίζονται στη φύση: Αναφέρονται σε μια αντίληψη για διάφορες προσεγγίσεις που σχετίζονται με το οικοσύστημα. Καλύπτουν δράσεις για την προστασία, τη βιώσιμη διαχείριση και την αποκατάσταση φυσικών ή τροποποιημένων οικοσυστημάτων. Οι λύσεις που βασίζονται στη φύση στοχεύουν στην επίτευξη ανθεκτικότητας με τρόπους που ενισχύουν την ανθεκτικότητα των οικοσυστημάτων, την ικανότητα ανανέωσής τους και την παροχή υπηρεσιών.
Ετοιμότητα: Οι γνώσεις και οι ικανότητες που αναπτύσσονται από κυβερνήσεις, οργανισμούς αντίδρασης και ανάκαμψης, κοινότητες και άτομα, για την αποτελεσματική πρόβλεψη, ανταπόκριση και ανάκαμψη από τις επιπτώσεις πιθανών, επικείμενων ή τρεχουσών καταστροφών.
Πρόληψη: Δραστηριότητες και μέτρα για τη μείωση της ευπάθειας και της έκθεσης με σκοπό το μετριασμό των κινδύνων καταστροφών.
Περιοχή ανάκτησης: Γη που έχει γίνει κατάλληλη για οικοδόμηση ή καλλιέργεια. Αυτές οι περιοχές, που βρίσκονται σε χαμηλό επίπεδο, είναι φυσικά ευάλωτες σε πλημμύρες. Όταν βρίσκονται κατά μήκος της ακτής, μπορεί να πλημμυρίσουν από υπερχείλιση ποταμών και από την εισερχόμενη θάλασσα.
Ανθεκτικότητα: Η ικανότητα ενός συστήματος, μιας κοινότητας ή μιας κοινωνίας που εκτίθεται σε κινδύνους να αντιστέκονται, να απορροφούν, να προσαρμόζονται, να μεταμορφώνονται και να ανακάμπτουν από τις επιπτώσεις ενός κινδύνου έγκαιρα και αποτελεσματικά, ενώ προσαρμόζουν και μεταμορφώνουν θετικά τις δομές και τα μέσα τους για ζουν μπροστά σε μακροχρόνιες πιέσεις, αλλαγές και αβεβαιότητα.
Κίνδυνος: Η πιθανότητα ένας κίνδυνος να προκαλέσει απώλεια ζωών ή τραυματισμό. Ο κίνδυνος υπολογίζεται από την πιθανότητα εμφάνισης επικίνδυνων συμβάντων πολλαπλασιαζόμενη με την ευπάθεια σε αυτά και από την εκτεθειμένη αξία που διακυβεύεται.
Σχετική Άνοδος της Στάθμης της Θάλασσας (ΣΑΣΘ): Αλλαγές στην τοπική στάθμη της θάλασσας σε σχέση με την παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας που προκαλείται από τοπικούς φυσικούς και / ή ανθρωπογενείς παράγοντες (π.χ. τεκτονικές πλάκες, ηφαιστειακή δραστηριότητα, συμπίεση εδάφους, απόσυρση υγρών κ.λπ.). Η σχετική άνοδος της στάθμης της θάλασσας μπορεί να είναι σημαντικά μεγαλύτερη από την παγκόσμια μέση τιμή.
Αλλαγές στη στάθμη της θάλασσας (ΑΣΘ): Παγκόσμιες αλλαγές (αύξηση και μείωση) στο μέσο επίπεδο της θάλασσας. Προκαλούνται από μακροχρόνιες μεταβολές της μάζας και της πυκνότητας των ωκεανών ως συνέπεια αστρονομικών (π.χ. διακύμανση των τροχιών της Γης και κλίση του άξονα), κλιματολογικών (π.χ. θερμική διαστολή του ωκεανού, τήξη των παγετώνων και του πολικού πάγου) και τεκτονικών φαινομένων (π.χ. κίνηση τεκτονικών πλακών)
Άνοδος της στάθμης της θάλασσας (ΑΣΘ): Παγκόσμια άνοδος της μέσης στάθμης της θάλασσας. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας που παρατηρήθηκε από τα μέσα του 19ου αιώνα προκαλείται κυρίως από την υπερθέρμανση του πλανήτη (βλ. Υπερθέρμανση του πλανήτη).
Ευπάθεια: Οι συνθήκες που καθορίζονται από φυσικούς, κοινωνικούς, οικονομικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες ή διαδικασίες που αυξάνουν την ευαισθησία ενός ατόμου, μιας κοινότητας, περιουσιακών στοιχείων ή συστημάτων στις επιπτώσεις των κινδύνων.